Recent bracht het Expertteam Ouderverstoting een rapport uit met een advies om ouderverstoting doeltreffender aan te pakken. Het rapport richt zich vooral op de ouder die de omgang frustreert en biedt mogelijkheden om dit al in een vroeg stadium tegen te gaan. Demissionair minister Sander Dekker is het eens met het Expertteam en neemt een groot deel van de aanbevelingen over. Wij zijn blij dat ouderverstoting eindelijk meer aandacht krijgt en doen er alles aan om ouderverstoting al in een vroeg stadium bespreekbaar te maken.

Erkenning van ouderverstoting

Iedere ouder die te maken heeft met contactverlies weet: het is heel lastig om hier tegen op te treden. De hulpinstanties zouden een steun in de rug moeten zijn bij het naleven van de omgangsregeling. Toch (h)erkennen zij vaak het probleem niet. Of, en dat gebeurt nog veel vaker, ze zien het probleem pas als het contactverlies al tijden gaande is. In het belang van het kind duurt het dan lange tijd (of lukt het soms zelfs helemaal niet) om het contact weer op te bouwen. Als ouder heb je dan het nakijken.
In een vroegtijdig stadium ingrijpen is dus cruciaal. Voor de ouders, maar vooral ook voor het kind. Minister Dekker schreef een brief naar de Kamer als begeleiding bij het rapport van het Expertteam. Hierin schrijft hij: “Ouderverstoting kent alleen maar verliezers. Een goede band met beide ouders is noodzakelijk voor de identiteitsontwikkeling van een kind.”

Vermoedens van ouderverstoting uitspreken

Als ouders uit elkaar gaan, dan zorgt dit voor een nieuwe dynamiek. Soms vinden ouders het lastig om met elkaar te praten. Zeker bij complexe scheidingen zien we geregeld dat ouders hun conflicten over het hoofd van het kind uitvechten. Dat gebeurt soms onbewust, geleid door emoties en frustratie, maar in een aantal gevallen ook heel doelbewust. Zo zien we nogal eens dat ouders, en dan met name de moeders, belastende dingen zeggen over de andere ouder en het contact tussen de vader en het kind op die manier verslechtert en soms helemaal stopt. Als de hulpverlening meegaat in deze belastende beschuldigingen, dan wordt het voor de vader steeds lastiger om hier iets tegen te beginnen. Hierbij lopen ze er nog steeds tegenaan dat de moeder als vanzelfsprekend als de verzorgende ouder wordt gezien en dat instanties sneller geneigd zijn om de uitspraken moeder te volgen. Zorgvuldig feitenonderzoek en het onderscheid tussen feiten en perceptie is daarbij van belang, maar dit gebeurt in de praktijk te weinig. Als vader kun je zelf wel het idee hebben dat de moeder het kind bij je weg probeert te houden of het manipuleert, maar hoe overtuig je hulpverleners hiervan? En hoe zorg je dat het uitspreken van deze zorgen vervolgens niet weer tegen je gebruikt kan worden?

Voorkomen van contactverlies

Doordat hulpverleners ouderverstoting vaak niet lijken te herkennen en soms zelfs wegwuiven, zien we dat veel vaders het vertrouwen in de hulpverleners verliezen. Zij vestigen hun hoop op de familierechter. Wij staan vaders die de dupe worden van ouderverstoting bij. Door onze, helaas, jarenlange ervaring op dit gebied, zijn we in staat om ouderverstoting al in een vroeg stadium te herkennen. Hierdoor kunnen we onze cliënten helpen om hier iets tegen te doen en op die manier te voorkomen dat er blijvend contactverlies optreedt.